Ik mag doorgaans wel graag vragen stellen en vraagtekens gebruiken op dit blog. Als ik mij goed herinner begon dat vooral met de intrigerende vraag naar identiteit ofwel: wie ben ik?
Daar refereerde ik dan ook nog even aan het bekende adagium dat wij, in de Westerse wereld, aan het orakel van Delphi plegen toe te schrijven:
Mijn opleiding is zo breed geweest dat ik vaak zeg ik weet niets van alles, maar dan ook echt alles ….
Vrolijke groet,
Mijn motto is heel lang geweest dat ik overal wel iets van weet maar nergens echt het fijne van weet of werkelijk verstand van heb. Naar mate ik ouder word bekruipt me steeds meer het gevoel dat dat eerste toch een beetje een misvatting lijkt te zijn.