Kopen wij dan wat te gemakkelijk, te vaak en te veel en te snel nieuw spul en speeltjes, zeg maar spularia, terwijl het oude spul te vaak en in toenemende mate onverwerkbaar en niet zelden schadelijk afval oplevert?
Dat blijkt dus inderdaad het geval volgens het verhaal achter al dat spul van ons.
Nu moet ik toch even bekennen dat ik, ondanks mijn verzuchting van enkele weken terug, dat vorige stukje over het verhaal achter .., toch zomaar weer even op een nieuwe laptop schreef. De harde schijf van de oude laptop zat namelijk wel erg vol met allerlei digitaal spul waaronder, sinds enkele dagen, het kwaadaardige virus Win32\small.CA en daar durfde ik, met mijn primitieve computerkennis, toch niet zomaar mee verder.
Dus … tja … zo gaat dat dus.
Als ik dat Win 32/ aanklik, heb ik dan ook het virus op mijn PC?
Nee hoor, Henk, zoiets dergelijks zou ik natuurlijk niet met goed fatsoen kunnen maken!
Je komt gewoon op de Google-pagina van waaruit je allerlei info over dit virus kunt zoeken en hopelijk vinden.
Dat stond voor mij ook wel vast, Dick. Maar er zijn van die virussen die je oploopt, juist als je het programma volgt waarin je ze kunt verwijderen.
Dergelijke booby-trap-achtige programmaatjes circuleren er volop en je zult ze ongetwijfeld in de betreffende google-zoekopdracht tegenkomen. Dat risico wilde ik nu juist niet lopen met een lap-toppie dat toch al op z’n laatste benen liep.